KIYI HAVASI
Birkaç martı yırtıp geçiyor Mudanya göğünü
çığlık çığlığa maviye bulanmış birkaç martı
her kanat kendi rüzgârını doğurur, severmiş
derecesine uyumlu, çember çelenk gri dansları
bu kıyı eskiden de mutluydu; gözlere böyle...
inci şımarıklığı yalayıp geçiyor dudaklarını
çığlık çığlığa günü kucaklamış katları suyun
her dalga kendi rüzgârını yoğurur, severmiş
dercesine sadık çakıllar, çekilişine köpüğün
bu kıyı eskiden de mutluydu; dizlere böyle...
yılların sıcaklığını taşıyor hâlâ, solmaz yankı
biz mi unuttuk sevinmeyi, martıların çizdiği
ah, ayrılmak da kavuşmak da ani ölümden iyi
dercesine bağışık sona, hercai güneşin dediği
bu kıyı eskiden de mutluydu; sözlere böyle...
Akatalpa, Haziran 2004