giderayak

giderayak böyle bir adam(*)

v. günyol’a

giderayak olsan bile yaşamdan
ileriye doğru geride
88 yıl seninle kalan bize

ne bu dünyaya kazık çakmalı
ne de yok ülkeye demir atmalı insan
giderayak bu dünyada
çığlık çığlığa yaşamalı

genç yürekli körpe yaşın
yan yana duran tıpa tıp ikiz
üst üste art arda peş peşe
hepsi eder seksen sekiz

hiç kimse duymadı çığlıklarını
karaları tükenen saçının
ak mı ak bir buluttu
günün birinde gök yüzünde
rakımdaki o bulut
yalnızlığını unutup
kapıldı rüzgarına

yüzyıllık gövde
on sekizlik yürekle
karıştı on sekizliklere aşık atan bu adam
üşüdü kalabalığın yalnız lığında(1)
başak sarısı güneşe tutundu
yeni zamanlara yolculuktu bu

giderayak bu dünyada insanlar
dile gelseler özgürlüğe
hınca hınç tıka basa
omuz omuza sırt sırta
sevgi dokur şu insanlar
sevgiyle dokunurdu birbirine
sevinçten kudururdu

ali ekber ataş
ocak 2001/19 kasım 2005

(1) taşkın sularla birlikte gelen ve çekilirken geride bıraktığı çakıl, kum ve balcıktan oluşan (sıvı) çamur yığını.
(*) edebiyat gündemi kültür sanat dergisi. sayı: 9. ocak 2001’de yayımlandı