GÖÇMEN
Açıp balkanlı yüreğimi sürüyorum saf yaz-ı yokuşuna
tırmanır gibi diz topuklarına bir ecenin, esrik günle
çekip gidiyorken an, mor-su geceye, ölümsever geceye
oynuyor zaman benimle, oynuyorken zamanla ben; düşçü
üzengide ayaklarım, mahmuz okşamalarla ezberliyorum
-yanıldığım şafakları, kandırmaca şafakları; her şafakla-
rahvan geçiyor umut bozkırını güneşim; izi telaşsız çiy...
göçmen dilim irkiltici o yüzden, atlası engebeli hayatta
konukluğum mürekkepte, kasırga ertesi uyanmalarla, çil
ahlı evren; bir fıskiye ipince savuruyor saliseleri, ıslığıyla
pullu suyun gümüşünden üşüyecek an, üşüdü mü yoksa ne
akşam şöleni; üşüşüyor ikircikli dilekleriyle sicim akışa
insanlar : ulucami meydanında lirik dizeciği buluşmaların.
atıp balkanlı yüreğimi o nakşa, uslandırıyorum çalkantısını
dirim ne dirlik ne? bulanıyorum meşk rüyasına bu şehrin...
zaman bal akıyor; incirler, dutlar, yapış yapış : yatsı yakın.
geçiyorum ipeksi geceye, Bursa tanık, an' dan tatlı an' lara...