İMGEGÜL MASALI

kal
ve kendi cesedime yaktığım mumu gör, dünya için
evet ben yaktım, naçiz kul ; tanrı üflesin
öyle olmasa da bilme hakkım doğsun, sorayım ışığa
sıradansam - sıradaysam 'söz'e aday : is kimin işi
kimin kılıcı, rüzgârı taşkın aşk, öyle yakıcı, keskin...
kimin efendisi bu imgegül, ıslak yaprağıyla
düş bulutlarımı aralayan, dönüşüme yol açan deli iz...

kal
ölümü kardeş seçiyorum hayata, tez gelişini gör
kötürüm kurguyu onaracakmış gibi; tanrı üflesin
köz cesedime gir de oku : sevişmek de neyin nesi
demeden dünya için, yapışkan aşk işte, en acı resim
rengârenk tuval; yinelenmektir sevişmek, dirim hıncı
dünya için kölesi olayım, imgegülün beli gelsin...
sokulmamla, bir çiçek kökünden irkilsin, kıskanç gibi.

kal
ben kundakladım kuşkuyu, kül olup eksilsin resimden
öyle gideyim, beden fani - şiir bengi ; doğursun falımı
zaman mağarasına sığınmış yarasalar tanığım, pırlasın
an ki ilk nefestir, ama akışkan aşk işte, durmak bilmez
yalım, is-im'i yükseltiyor tavanına tanrının, yenik tinim
kâbusuma tütsüler döksünler, imgegül okşarken uykumu...
ellerimi göbeğimde bağlasınlar; her aşktan bir ceset çıkar
nasılsa
ve binbir masal

dinlemeye kal sen...