GÜZ GİDERKEN

üzerimizde akşamın sığırcık sürüsü : başıboş an
(ve sararan yapraklar...)
aramızda Berlin duvarı gibi duruyor alacakaranlık
yavaş yavaş bulutsu akış, gürültüyle şiir...

ne var bunda diyorum içimden
canım gülüm, zaman denen sanı zaten uçurumdur
insanlarla yaşam arasında, pandomim ve alkış...
aşklarla melek kuşlar arasında, kışlar arasında
gerçekle ‘saman alevi’ yalan arasında...

aramızda en kışkırtıcı bağlaç, sonsuz mor uzaklık
yüreklerimizin yamacı, güzel insanlar ve susku : an
(ki güzel öykü her biri...)
son silahıdır şiir gibi, bu şamanın son hakkı... an.

geçip gitmiştir sığırcık sürüsü, artık zifiri karanlık
gökyüzünde acı boşluk sanki, beklenti : aşk aramızda
(ve sararan yapraklar...)
aramızda Çin seddi gibi duruyor neon yapaylığı; soğuk
gizli gizli ağlamasana, diyor kente Tophane etekleri
zaman denen kanı zaten uçurumdur, en bayat sözcük...

açıkta üşür aşklar, diyor üstünü örtün, gizliyse sıcak
kalır, çünkü yaşarsa öyle yeni hep, sıcak yaşar ten ve tin
külhan yuvadır; uyuyan topaç için hayat köz kalmakla kün
aramızda zarlanan umut, yalan olamaz gümüşi sevişme...

bütün renkler oraya teşne; Keşiş’in etekleri gizliden çiy
tane tane kar tomurcuklanması belki, çok yinelenen düş belki
(en usta ölüm dizlerinde; ve sararan yapraklar...)
ölmek için tarih çok bu şamana, canım gülüm, ölmesin aşk
ve bu masal : var mıydık, yok muyduk ece sinede, kurgu
hayat gecedir çünkü, ölüm gecedir; ama gözlerin gündüz...
kal...