UYANIŞ CEMİ
7.
Kendime yardımcı olmam beklenmesin
ziyana böyle taparken
böyle çarparken gövdemi uçurumlardan kayalıklara
önüme çıkan betonlar yumruklarımın boşalmasını
yağmur bile söner suretimde
başımı koysam taş kesilir yastık
derinlere inerim, toprağın bittiği o kızgın yere!
Kendime sonbahar sisiyle çökmem beklenmesin
çürümesi bir zaman yeşillenen dallarımın;
kalıp büyüyen aşk ise, çekip giden ayrılık kimin?
8.
On yıldan fazla var aramızda, on ağaç halkası
peşim sıra sildim geçtiğim okyanusları
yalnızlığım ağzı karanlık sokaklarda volta atıyor
gölgemle ben, ne kadar devirdiğimiz arkadaşlık varsa
nereye kadar sürebildiysek tahtada o vahşi atı
tarih derslerine bıraktık yenilgiyi.
Kendi alnından kovalanan bir rüzgâr gibi
uğultuyla baktık koşturmalarınızın arkasından.
Biz hep yenilgimize doğru bir hamle bildik satrancı.
On yıldan fazla var aramızda, on rahatsız yol
yırtılan hava, bir günahın serinliğini hatırlatıyor
acı sözcüğü bile fazla, hangi mutluluğu çeksen çöpü kısa
herkesin bir bahanesi var uykusuna, sen kâbus görürken
artık kalbine dönemezsin herhangi biri için
yırtılan bilet geri alınmaz, al bu gözlerle seyret yolculuğunu
ecel freni patlamış, yokuş aşağı bir damperliyken
ne düşerse önüne sen de onu sürükle gözleri kamaşan sona!
On yıldan fazladır aramızda serçelerin vakitsiz uçuşu...
9.
Her dilde kabaran bir bedduası vardı gönlünün
her sapakta sana ayrılan bir serüven.
Yurttaşlık hakkı sınırlarından kalkalı çok oldu...
10.
Her adımda çınlar ayaklarımın altında dünya
ses verecek kimsem yok yine de
kıldan çadırımı yayacak bir toprak
birdenbire her şey yerli film havasında
sanki bir çalı yuvarlasan kovboy filmi çekilecek
sanki yüzümdeki silinen boyaları gören
savaş dindi sanacak
boğazım suskunluğumla düğüm düğümken.
Son nefesle ateşlenecek olan gerçek
yalanların hayallerden daha dürüst olduğu yerde
bu şehir kayıp bir baba resmidir bana
b
u
ş
e
h
i
r
Hafta içi yorgun pazartesilerle kurulan bir saattir
öpüşsüz büyüyen ne kadar tutku varsa
hırpalamıştır bu çıngıraklı gönlü
koynundaki boşluğu anlamasıyla hırçınlaşır aşk
çatallı diliyle bakar tenin tadına bu şehir
alnımdaki kavmin mührü
geçmişinden habersiz şiddettir!
11.
Gönlündeki saati getir, anlaşılan zembereği boşanmış
büyük saate kuralım tekrar.
Ben durulmam, sizden geçen dünya bana durmadan...
Deliler Teknesi / Temmuz-Ağustos 2010
