YİTİK ADA
seni paranteze aldım, ayrılığı karalardan
uzaklığı ve yok sayılmaları; ölüm dışını
aşk bir varsayırnsa burdayım, askıda
yalnızlığın sini sofrası bana cennet şimdi
paranteze aldım es'li özlem nöbetlerini
aşk buysa burdayım şiir kargaşasında lir
yitik surlarda mı ölüm, acı duyulmayan
suda safran gibi soğumadayım.
bütün geceleri ter revan geçiyorum. mor korku
zambaklarda seni paranteze aldım, dirim dilini
ölüm fesleğen kokuyar bildim bileli, anla
gömütlüklerden sonraki kalıntı zamandır acı
adını belleğime yazdım yitik rüya, seni
onmaz düşüşünü gönderlerimin yokluğa; şimdi
işkencesine minnet eden tutsak, kalakaldım
yitik bir adayım kendim, kendime
ada ararken, kin karalarından kopuk bir ada.
Ocak 1997
YARALI GÜMÜŞ - Sayfa 20
