KASIM KANSERİ

takvimden gelen hasta kasım
ne mısra akar ondan ne düş
bir yaprak dua hazırlar kışa

bir mektup annesi, çok eski
ritim...kalbinde saklı
çivitle yazdığı mevsim.

sıkı sıkı tutar adam
kaptansız sular bırakır
çocuğun uyku buzluğuna.

zamanı tuzla sarartır
seyredene açık saçık
anlatır uzakları tekne.

boş tenekede kanser
kıyıda, taşların arasında
sinecek nefesine birinin

sanki bunu anlamış, havlar  köpek
aşağılara                       aşağılara
düğmeli bir ceket pardon ceset
imiş              meğer            kasım