BEDDUA

gördüm üstün rahimleriniz gözyaşı döküyor
elleriniz kıl kurduna yenilmiş bir kavga
ortadaki bir çağa bakıyor sözünüz
kar altında kanınız fire vermiş
ağzınız açık kalmış cam süsün içinde
evet, yumuşak olgundu dilinizde ihanet
okşanırdınız kahkaha ve yeni yalanlarla
ay iyi dönüyor sormaya sorularınız dar
aklını biliyorsun ölümün yaldızı adını da
hani teninize tütsü yakılmıştı geniş gölgede
dudak aralayıp tenhada öpücük sürülmüştü
hatırla desem şimdi cadısın küresini yiyen

siz varken gözlerim bu ölümü hak etmeyecek
yaşam yiv açacak çürüyen kalıbınıza
yüreğinize korkunun heykelini dikecek
tadınız kor parçası duracak damağınızda
tüylerini yolacak ömrü en az bir kuş
ölümden sessizlik ısmarlayacak çenenize
gördüm bütün rahimleriniz göz yaşı döküyor
ağzınız hızlı hızlı neye gülüyor böyle