ŞEHİR

memnun edilecek gözü kara ıstırap
o, terliği kopmuş evine koşan çocuk
kız rüyalar dolaşırmış sokakları, yırtık
akrep beslenirmiş, yelkovan taş kafalı
on iki düğmeli uslanmaz vakit.
gecesi sevilecek, takvimden düşülecek
koşun! ayakları var, kafası kopmuş
sabahları incecik, saçları kesilmiş
mavi ispirto içmiş mevsimler dirilecek.

esmer bebekler bir avuç ateş kurusu
serum şişelemiş ölüm biriktirmiş hep
ortasından geçmiş soruların bu şehir.
neresinden girsem, bir yemin bilsem
silsem zamanı, ağzından güldürsem…
arap saçı, çamaşır sakızı ve buzdan
yapılmış kadınlar… dişleri yalan.
geri gönderilecek yağan yağmurlar
silecek yazgıyı, temizleyecek kiri
yeni çocuklar yapacak sudan yeni
baş aşağı çalkalanacak yürekleri
dar sokaklarda sakin adamlar gezecek.