Küllenen Güller
- Uğur Kaymaz, İman El-Hams ve diğer savaş yitiği çocuklara -
Ölüm geceden gebe, kesik rüzgârlardan sağılır zulüm.
Bir çiçeğin kristal dişlerinde tuzlanmış düşler soğuk.
Hazları yırtık, hızları sırma, günceleri gergin, günleri seyrek;
İbretlik âlemlerin oturaksız deminde balatası sıyrık eller
Hasırı solgun, hazırı soygun kombine çözülüşlerde....
Kıvrık masalların zarsız duvarları yankısız parmaklara hazır.
Beyaz bir niçin oldu çocuğun gözlerine yaslanan,
Demir soğukluğunda aktı ellerine kara sükût ezberden.
Talihsiz gelişlerin tarifsiz yitikleriydiler tarihsiz güncesinde Tanrı’nın...
Kuru düşleri gök yatağında ıslanırken, yağmursu paylaşımlarda
Halkalanan suların merkezine düşmüş birer taştılar.
Gözlerden sızan gölde yazısız bir tarihin sözsüz ağıtıydılar
Düşürürlerken hayatın soğuk terlerine uçurumları
Sessizliğine döküldü takvim, gün günü döllerken kısır döngüye.
Payına düşen zaman kırıldı üşürken küllenen şafaklarda gül