Tuz Devri

Ancak kıyamet temizler bu kiri ve bizi,
nereden baksan kayıbız
tartılacak bir şey yok, eksi ağırlığız.
Gözlerimizi oyduk, dünya fazla göründü yine de;
yine de bir kuş, vurulan bir kuşa bakıyordu
içinde kırılmış kanat acısı, içinde uçma korkusu.
Bir gün herkes unutacak, biz de,
birilerinin teninde dokunma duyusunu.

Kimi sevsem sonunda taş kalıyorum
sonunda kendine dönmüş biri.
Yine de bak, bir insanın içine düşüşüne,
geride aynalara kırılmış yaş, sevme özrü.
Neye yarar masum ya da suçlu olmak
cezayı çektikten sonra baştan ayağa yarayız.
Gözyaşı acıtıyor, ağladıkça tuz yağıyor üzerimize.

Kimse açıklayamıyor,
koynumuzdaki mezar taşlarını..