MİRAS

ne yapsam kurtuluş yok içimdeki ben’den
soluğuma kabuktur büründüğüm şu beden


elbette bir koltuk edinirdi sağ yanda
şimdi düştü düşecek soldaki sandalyeden


kıt kanaat geçindi, söylemedi derdini
iyilik de dilemedi ömründe hiç kimseden


ölünce eminim ki derler, iyi adamdı
sahi kaç paradır beş metrelik bir kefen


babasından kalan paslı bir örs’müş ona
ayakları bu yüzden geçmiyor üzengiden


bir çekiç alabilse örsünün üzerine
topuğuna çiviler batar mıydı inceden


özen göster, ey ilyas, bedenin güzel miras
babaya da bir şey kalmamış ki dededen