ESKİ BİR SÖZ

sarkmış camların buğusuna yüzün
yarım kalmış bir aşkın şarkısı olan
gömleğimde kaçak bir rüzgar
ve çekiç seslerinde keder.
sarkmış camların buğusuna yüzün
otobüs duraklarına akşam telaşın
ağır giden yol,kötü geçmiş gün
yazısı akmış bir harf gibisin.
sarkmış camların buğusuna yüzün
ızgara balık kokusu,rakı,limon
bir açılıp bir kapanan kapıları umutsuzluğun
boşalıyor,nereye boşalıyor zembereği ömrün?
sarkmış camların buğusuna yüzün
kırılan ayna,harlanan köz,
babamın gözleri,hep yeşil bir göl gibi
eski bir söz,küflü yağmur kalbimin sarnıcında.