GECEDE

Gece
Herkes evren anasının dölyatağında
Gece
Günden daha soğuk, sesi boğuk su akışında
Gece
Yazısı bayram yeri turası somurtkan
Gece
Suskunluğun hamarat mimarı işinde
Gece
Işıklarla düşlemesini hiç bozmayan heykel

İçimdeki bozkır eski bir sevinçle uyanıyor
Sarı kirpikleri kapalı çocukluğum
Uçuşun kanadı üzerindeki o ağırlık
Ekinlerin kıyısındaki o yıkık dalgakıran
Rüzgarın yana yakıla koruluk sorduğu o alan
Açıyor gözlerini bir ara

Gece
Görmediğimiz bir yerlerde asılı
Yarasaların gözleri bize dikili
Gece
Oğlunu yutmuş dalgalara deniz kıyısında
İlenç yağdıran ana resmi
Gece
''Seçimimizi yaptık,
gereği yok artık mevsimsiz çiçeklenmenin''
Gibi bir cümlenin durmadan çalan davulu
Gece
Ne kadar da benziyoruz aramızdan geçen bu dakikalara
Gece
Temizlenecek cinsten değil
Hecelerimin eteği altında saklı bu aşk lekesi

Aytekin Karaçoban
Akatalpa Dergisi Ekim 2000 sayısı