Bir Picasso Tablosu

Picasso'nun delici deli gözleri önünde küllerimizden
doğuşumuzu koyduk bir tablosuna. Sildik kentin
uzayını. Cam, çelik ve plastik eski bir öyküydü artık.
Sokak lambalarının perdeyle oyunundan gölgeleri
çaldık, tenimize yapıştırdık geometrinin orkestrası eşliğinde.
Geniş açı senin kollarındı. Dar açı benim dortop
sokuluşum. Eşkenar dörtgen üçüncü bir birleşme
noktası arayışımızdı. Teğet senin dağlarından getirdiğin
yakıcı kardı. Üçgen benim getirdiğim peribacalarıydı.
Düz çizgi senin ardına kadar açık düş gücündü.
Kırık çizgi benim tökezleyen şiirimdi. Nokta zamansız,
yersiz yolculuğumuzun başlangıç yeriydi.

Fonda Afganlara vuruyordu bu kez Amerika.
Fonda bir örümcekti insan; düşkırıklığımızı
örüyordu. Fonda belleğini gevişliyordu İsrail.
Fonda yine açlığın kölesiydi Afrika. Fonda kuleler
yıkılıyordu, insana güvenimiz yakılıyordu.

Picasso delici deli gözlerini kırpmadan tablomuza bakıyordu.

Aytekin Karaçoban
Pencere Dergisi Sayı: 30