Adsızlarım ve Soru Kipleri

çocukları sever kiraz ağaçları bir de şeftali
bu yüzden alıp başını bulutlara yürümez dalları
ve çilekler sürünmezdi belki yerlerde
çocuk adım seslerini bu denli sevmeseydi

yinelenmiş yanılgım
arsız çocuğum benim
geldin dil çıkardın aynalara
şimdi tam gün işbaşı yapar özeleştiri

düşlerini yolculamış kağıttan gemilerle
gözleri ufukta, uzaklara konuk
dayanamaz ölür
tez büyümüş o yaşlı çocuk

sımsıkı tutunmuşum
uçurumun yamacına
kanatlarımı bağlamış
yaramaz çocuklar
uçamam.

yaza hazırlamak için
kışın gömerler kayıkları denize
bu gün yatırıldığım hüzün
deniz midir gözleri umut çiziği güne?

oşup taştıkça içim dışıma
nereden çıkıyor
bu iki ayaklı
kurutma kağıtları?

sarışın ayva tüylerinin fısıltısında
duyuldu muştusu ergenliğin
bilsen nasıl da bayramındayım
büyümelerin

aklın sınırsız boyutunda
karanlığında boğulur karabasan
sesli harflerle eşleşir sessizler
ölü sandığımız kuşlar şakır yeniden

hep birlikte çıkarız
her mevsimi kış ilişkilerden.

kunt bir çember mi aklın simgesi?
dik açılı kutularda mı kilitli duygular?
yorgun sesler salınırken köşelerinde
nerede gizlenir üçgenler?

dikenli tellere konmuş soluklanan güvercin
yüklendiği anlamları ne bilsin
karanlığa koşut kardelen
direngen uçurum çiçeği
ve nar gibi gebe beklentilere

Aslı Durak