Umut

Sen gittiğin zaman
Nerey baksam sakin ve koyulaşan inadını gördüm
Damarlarımı yatak yapan kendine

Sen gittiğin zaman
Şehrin kenarından akan zayıf nehir
Bir nilüferi taşıyıp getirdi yarımca kanatlarında

Sen şimdi git.
Geri geleceksin nasılsa.
Gözlerin hiç olmadığı kadar parlak olacak
Ayrılığın iyileştirici sevinci dolmuş içine.

Gözlerinden başka kokun da gelecek seninle
Yanında muska gibi taşıdığın duyarlı sesin
Koynunda benden kalan zamanla
Bir mushaf gibi dokunulmamış geleceksin bana.

Sen şimdi git.
Geri geleceksin, yanıma.
Sözlerin geri gelecek
Çokbilmiş ellerinle beraber
Geri gelecek bahar akşamı
Gökyüzüne çizdiği solgun parıltılarla.

Sen gittiğin zaman
Bu şehir beni de attı koynundan
kenar semtlere, son duraklara almadı.

Sen gittiğin zaman
Bu şehir beni dipnota saydı,
Bana bir beklemek kaldı.

Arzu Çur
Varlık Dergisi Nisan 2000 sayısı