GECE

roman kalınlığında uykusuzluklar biriktirdim
lamba ve cümle arası bir gidip geldi gözlerim
indim kuyu dibine seyran eyledim geceyi
beni harlayan  düş vardı kırık kanatlar vardı

neye derdimi eylesem eski  dert çıkıyordu
tenha  sıcaklık öylesine durdu başucumda
başım başım yaman bir dağdı sığınan tükürdü
postallarını çekinmeden temizledi üstümde
bir sazlık banaz vardı
o da şimdi plaklarda kaldı

bilsem bir neden sunabilsem durulsam
terin gülleri açsa bembeyaz atletimde
şu sivas’ın bereketi kaçtı diyorum
rüzgârı nöbette vurulu ülkemin
-insana kıyılır mı hiç-
eller diller ve güller yukarı

bir madımak vardı
temmuzun et kokusuydu
şiir darasında uykusuzluklar biriktiriyorum yine
bir ırmağa kurumayı anlatıyorum otuz yedi kere
de git işine diyor