Senden Sonra Yalvar Yağmura

kimsesiz ölen birinin evini toplar gibi
toplayacaksın kendini
                    becerebilirsen

kitapları karton kutulara koyacaksın
çiçekleri dağıtacaksın komşulara
hâlâ bakır kullanırdı o
bakırları yığacaksın gelişigüzel kapı önüne
kırlentleri solgun divan, masada mürekkep
lekesi
ve eşikteki hasır
tutkulardan arı, erdemli bir hayatı anımsatır
artık bu sobayı kimse yakmayacak
                    duyulmayacak ateşin gürleyen sesi
çocukluk resimleri çıkacak konsolun gözünden
okul karneleri, terhis belgesi
bir tutam saçı annesinin
dalıp gideceksin
gençliğinde nasıldı o
annesinin sözünü dinler miydi
çok içer miydi komşularının düğününde
                    mahallede hangi kızı sevdi
yok yok
o ölümden alıyordu dirimsel kuvvetini
şimdi toprak oturana kadar bekleyeceksin
haydi yalvar yağmura
çünkü onun kimsesi yok
                    selvisi yok gölgesinde gömülmeye