HERŞEY BU DÜNYADA OLUYOR

1.
İşte gene yaz! Hafiyelerini salmış peşime
               kokladığım tüm çiçeklerin resmini çekiyor.
Çeksin! Ben de Beydağlarıyla birlikte
               o sonsuz ve muhteşem maviliklerin üzerine atlarım
Toroslar tanığımız olur.

Ey! Kocaman mavi yaz! İstersen,
               makilerle birlikte kurşuna diz bizi.
Kur...şuna dizemezsen, maviye diz !

2.
Kırmızı bisikletimle geçip gittim
               kendini turizm cenneti sanan
                                         devrik yaz kasabalarından
kucağımda japone kollu sevğilim.

İşte! Dünya güzeli seçilmiş bir sokak,
               bir portakal bahçesinin içinden sarkıyor
Bir ucu,denize ha döküldü, ha dökülecek.
                                          Adresi: İnci Sokak / Bodrum.

Zaten ben, ne zaman dökülse kalbim  dünyaya,
              kuşların en çok geçtiği sokaklara sorarım yüzümü.
Çünkü o sokaklarda kaybolup gitmiştir gençliğim.

Ama İzmir’i  en iyi  ben bilirim:
              Çünkü çok uzaklardan gelenler bilirler
                                          en iyi  evlerinin kokusunu

Peki! Siz ne yaparsınız  Şükrü bey?

-Ben muhacırım,rakı içerim

3.
Hep bir şeyler eksik dünyada: Kimse bilmiyor ne?
               Sabahın ilk ışıklarını çalan sığırcıklar,
penceremden içeri girmeye çalışan incir ağacı...

Saat kaçta biter en güzel aşk?
Neden acıların pasaportu yok?

Her şey bu dünyada oluyor:
               Seni bu dünyada kucaklıyorum sevğilim,
çiçekler bu dünyada açıyor,güneş bu dünyada doğuyor...
Başka bir dünya yok!

Her şey bir şey eder,ama ölüm, yalnız kendi eder.

4.
Bir kent,artı bir aşk,
            artı bir sokak,
            artı yıldızlar,
            bölü kasımpatılar kaç eder?

Şiir bir çarpım cetveli değildir,diyeceksiniz.
Peki nedir öyleyse?
           Mavi halk otobüslerini dolduran halk mıdır?

Haydi! Durdurun otobüsü ve sorun lütfen :
-Ey sevğili halk!
           Sen ne  zaman dünyaya dokundun?