Somali Mardin

en son yağmurdan ve sünnet düğünlerimizden bu yana
kabilemizin üzerinden, çocuklarımızın ölümüne inanmak türü
                    kayıtsız ve doğaçlama bir sürgün geçti

alize esiyordu...

ömrüm
yine kara ırkların cumaya dönük yüzlerinde
          seni yadsıyan bir gerçek gibi kol geziyor ölüm
ve bir ihaneti kanıtlarcasına kuma karışıyor
                    yerli kılavuzun talihsiz kanı
gergefe gelirken bütün hayat bilimlerimiz
biz bir köleyi bile doyuramıyoruz, o sabrediyor
                    sabredecek insanı doğuracak ruhu
şeytanı çöle gömecek ve ormanlaştıracak buraları
tarihi yazıdan eskidir, yazıyı bilmez ve denizi asla törelerimizin
                    buyurduğu en büyük zûl
katliamdan sonra kadına konuşmama kefareti
katliamı ve sürgünü kim emretmiş
                    ve bunların üzerinden zaman nice geçmiştir

tanrım sen konuş
bir tüfek harbisi gibi namluda gidip gelen
ve bilgece
          ve bir hayli utangaç geçen
                    şu genç ömrümüzün
denizi göreceği nereden bellidir
tanrım sen konuş
şimdi bir tek söz, siyahi bir hikmet söylemenin yeridir

ömrüm.