ÖP

kırılmış dal uçlarında
yarınlara benziyor dudağa çarpan su
yeni türetilmiş kelimeler yorgun
sayısız öpmeler dokunmuş yanağına

gökyüzü açmış ağzını
binlerce uyumsuz ışık
sokak aralarında seni arıyoruz
üşüyor adresler
yüze çarptığın kapılarda

kendini yollara vuran öğle sonları
nemli bir kış gibi titriyor avuçta

akşamüstleri azalıyor
hiçbir öğle sonu
güneş biriktirmiyor yokluğunda

Ocak/2010 izmir