LÂL

susardık sevişircesine
geçerdik  zaman denen
akışkan bir sonsuzdan
anılar dağlaşırdı
ağırlaşırdı akışı anın

dersimiz hüzündü
ve öpüşen iki heceydi gece

 ne kadar yüzersek yüzelim sus göllerinde
vatanımız sözcüklerdi sevgilim
sözcüklerimizdi  çıplak  ruhlar cenneti
ve ben sırf bu yüzden varabilirdim secdeye

çok şükür
çok şükür yasaksızdı aşkımızın lunaparkı
o zamanlar bilmezdim
her kırmızıda bir yalanın saklandığını

meğer ne kadar konuşkanmış renkler
sarı sabırmış ve  ihanet kızıl
kandırıldıkça kanarmış  kadınlar
ben bilmezdim bunları o zamanlar

cinnet suyundan içip
herkes  olmamıştık
tenlerin ziyafetinde ruhum bir neydi nefesinle ses veren
ve şahlanan bir aşkla sınandım ben

düzyazılarınla düzlemimden çıkartırdın beni
ben şiir üflerdim kırk dualarla kutsarcasına seni

sultanıydık dar zamanların
ateşi buzla avuttuk
sustuk durmadan sustuk
susmanın boynu yok ki asılsın

unutmadık çocukları ergen edip geçirdikleri  ipi
ya gelmiş geçmiş tüm insanlık suçları diyor isyanımın sesi
hadi beynimdeki sireni durdur 
sustur beni konuşkan gözlerinle kapatıp dudaklarımı
sen yine şımart içimdeki kediyi

kayıp parçanı yine bende bulsun ellerin
alevlerine sarılsın  eylül tanrıcası
sevinsin
taşlı yolları unutuversin içimdeki gezgin

anılara ihanetse unutmak
hatırla kanatlarını budamıştık bir muhabbetin
kafes kuşu işte diyeceksin
insanca konuşurken   şarkısını unutmuş

oysa bu kedi
ruhunun önünde  kıvrılır gibi
senden öğrendi
aşkın ve ayrılığın  her rengini

yokluğunda
yuvasız kaldı öpücük kuşları
hani sen bana şahdamarımdan  yakındın

dersimiz hayatmış anladım