Küle

ben gönderdim onu küle
doğum duvarında yanlış soruydu
ve doğru nefret çivileriyle doluydu

tuvale sürülmüş bellek belki
henüz ergene dönmemiş tabloydu
solgun tüyleriydi suluboya lodosun

ben gönderdim onu küle
uzun köprüler üzereyken ayna
ve devam değerindeyken yol

çekip gitti iki çizgi sesime
çarparak mavi ufkun gövdesine
çakılda ağarmış güllerimi

unutamam hiç
çapraz yağmur dakikaları
umut makinesinde titriyorlardı

ben gönderdim onu küle
mavi şerit değirmeninden
rüzgârsız şiir çölüne.