ISLAK HAZİRANLAR ŞİİRİ

                  Doğan ERGÜL’e
                  “Hani zordu Haziran’da ölmek”

Senin yollarında ıslak atlar
koşmuş benden önce
Hıçkırık aramızda en derin ses
Zaman doldu
Terk eylemeli eyerini doruya çalan ahenk
Sönmeli en tatlı yerinden nefes

Hayat seni yalnız başına
doğurmuş benden önce
Hüzün aramızda en koyu renk
İçinden dolanma zamanı yağmurlara
Seyretmeli son gemiden akşamı, lumbuzlar ıslak
Asılan son resim senin
Vizörümde saklı
görmediğim tüm gülüşler
Yelkovanların ıslak senin
akrebin hızlı,
Yitik renginde görünür zaman
Dağlar geri çağırır toprağını
Çaylar seni biriktirirken yatağında
Yeni mevsimler derlemeli takviminden
Güneş batmayı unutmalı ışığında gecenin
Yedi kandiller üzerinden doğmalısın güne
Ve şiir yeniye bir selam senden

Ey ıslak zamanların şairi
En çok senin hükmün geçer gözyaşlarına
Sen dolamadın mı buzdan ak köpükler koynuma
Islak sokakları ülkem yapan sen değil miydin?
Sırılsıklam dörtnala yazılan her şiir
seni çalar aklımdan
Gün devirir kendini
Arınır acılarından bir bir sözcükler
Son gemiden de yitip gider gülücükler
Varsın kimse kalmasın ardına
Şiiri tutar şairinin yasını