SONSUZ SAYFA

o at
görÜnmez iplerle bağlıydı gökyüzüne
tan ağarırken atadı mavi uçuruma
ve suların altına çekti evreni

o zaman uyandı ölü asker
ayışığında ovayı gördü,
yürüdü... mısırlar arasında kayboldu

... ve ufukta göründü
yatışmıştı gök
taş köprüden, kavakların altından geçti
atın kişnemesine yaklaştı
acı armudun altındaki çeşmenin
durdu önünde

uzaklarda suyun kaynağında
sessizce savruluyordu kar
saçlara, omuzlara,
tahta bir tabuta ...
sordum: evrenin
öte yakasında ne var?

belki şiir
belki ılık bir nisan gecesi
belki oğIunu kucaklayan mavi gözlü bir şair
ve belki Mahler'in beşinci senfonisi

Memet Fuat'a 2002 / İstanbul

Adam Sanat, 205, Şubat 2003