KAN BALESİ

                   Hayriye Ersöz'e

1
parmak uçlarımda duramıyorum artık
içimdeki balerin kırdı pointini baletinin
kişi ancak kan susunca anlar ya kendini
anladım, aşkı ağrı olanın şehri ücradır
içi derinine anlam kesiğidir insanın

2
bir uzun Trabzon ölüsü şimdi kalb sevgilim
alt dudağımın layısında -gözleri Rum evleri

3
boşluğa sıralanmış basamaklar: bende
uygularda düşme boşluklar: bende
düş düş kalbi kan hecelemek: bende
çık çık cennet-i hece, git git nisyan: sende

git ve hatırlama n'olursun
hatırlayan herkes mağluptur çünkü ya da kün'lâl!

4
Araklı'da doğdum
nüfus ve nifak yoğunluğunu saymazsak
yaşadığım yer doğduğum yer gibi
-tek varlığım şairlikse-
yeryoksu gökyokuş Paris'e gitmek
orda ölmek isterim
Arz/U ve Paul Celan hatrına
 
5
göz susunca kalp,
kalp susunca göz görürmüş
bağışla, hiçbir yerim görmüyor bu günlerde
kalbekemgöz zifiri bir bîzar Hüseyin'im kendime
ben hariç dünyalı doğrusunuz her biriniz, ben ne derim
denizlerinize attığınız taşlar bile seker bana düşer geceleyin
kadınlarım benim, kırılma defterlerim

6
biliyorum, bıçak da bende kın da
ben bıçağı çeksem çeksem kendime çekerim
heyhat! kınım ki kendime kan bardağı dopdolu
her aşkta parmaklarırnın ucu kan kırağı--
göğsümdeki yaranın altı kilometre doğusu
inan inanma, iki yüzü bileyli Sürmene bıçağı

7
hüznüm silme Araklı çarşısı!

Ada, Güz 2004, Sayı;3