DAĞIN YAŞLI ADAMI

Susuyorum kaya yarıklarında
Ölçülü biçimde sürdürüyorum günlerimi.
Bitirdim cennet düşlerini
Yaşanmaz bildiğimiz su yollannda
Bir daha doğma istemem boğazı bağlı:
Konuşma demeyin, içime çektim isteklerimi
Dokunamadım size

Doyamadım için için
Dumanınız kaldı üstümde
Bağlayın alçı kalıplarını
Terlemekten usandım
Sıkıldım böylesi bağlanmaktan
İsterseniz gelin orman ağaçlarıyla üstüme
Dibine çökelır böyle yaşayan
Çıkış kanalı çökeImiş isteklerin
Garipler ülkesinde pembe beyaz kişi
Rengimi yitirdim el yazısıyla
Bu kayboluş, istemediğim koyu pas renginde
Üstüme varmalyın perşembeler, otobüs durakları
Çizmeler, ötekiler
Göz rengi lekeler
Herkes bana karşımda basılı devre
GÜn alıyorum ölÜler kursundan
Bir adım at, biraz dur, kasıl
Kum sarısı bir yaşama

Dağın yaşlı adamıyım
Kemikten bir kutu
Su toplama çukurunda buldunuz beni
Yapıştırın, bir zarf hepsinin ötesi
Damgalayın, biz bu adamı sevmedik
Sifonu çekin, kozalaklar tıkasın içimi
Haksız zarar vermiyorum kendime

Le poete travaille, Mayıs-Haziran-Temmuz 2004