MANDOLİN MORU

1
ninem
beş yaşındayken ben
mandolin kursuna yazdırdı

‘tremola’nın ‘mola’sızlığını sevmediğimden
mor parmaklarımla kurstan kaçtım

misketlerimi yutturduğum yaz
o yazdı

2 
60’lı yıllardı: daha ‘çok çocuk’tum:
beyoğlu’nda bir yaşlı kadın
yüzüyle ömrümü yaladı:

gayr közüm

(çûn elinde bir mandolin
“tuna dalgaları”nı çaldı)

3
amma
severim yine de rûhunu mandolinin
mandayla koyunda
mandalin yerken
mayısken aylardan

-seslenmese bir de çocukluğum
deniz yüzlü aynadan

4
geçmez çocuk yüreğindeki morluk bir ömr

öpmek nâfile acının iziden
ve ardı sıra yürümek kanayan yarayla

ne ip uzanır ne de kova
o en derin kuyuya
bir esrik nağmeyle ölmek yeğdir gayr