HURUF

az önce bir yakınımı daha kaybettim uzak bir yakınımı
rengarenk bir hayatı vardı, karıştı önceki hayatların rengine
böylece, kayboldu sureti tam da arayışları çare olacakken bize

sonra gün ağdı; uçurum içinde bir sabah
uzak bir doğu şehrine uzak bir hayal doğdu: ben Huruf diyorum.

sığamıyorum bu şehrin sığdığı gibi dağların gölgesine

arada kaldı hayatım, oysa temiz bir hayattı

avcumda uzun bir çizginin izleri
hayat vadeden bu çizgi şimdi kanatıyor beni

sabah oldu, ben aynı yerdeyim

sabah oldu, bu hep olur:

şenlikli olanı arıyorum, bir adam başka ne ister ki
ama kendimi arıyorum, bir adam başka ne ister ki

Le Po ete Travaille, Şubat Mart 2004 96