ATLAR KADINLAR VE RİVAYET

çeşme başında kadınlar
aşktan kesilmiş sütten kesilmiş
gümüşün biçimlediği bileklerinde
suya tutmanın hüneri
bitti dediğin yerde bir melanet
-hayır ağlamaktan gözleri fırat-
her birinde bir direnme öyküsü
eleşkirt'ten çıldır'a her biri bir mezar
aralarında uzak akrabaları var
 
           atları ovaya saldım atlar
           çocuklar ve kelimeleri
           merakımı çıldırtan her uçurumda
           mucizesini doğuran bir kadın var
 
suya girip su çıkıyoruz
kapılardan çeşmelerden odalardan
kira evlerde böyle bağır bağır
saatini düşürmüş çocukluğunu
gibi bağır bağır
yer altı çarşısı gibi içler kalabalık
bilmiyorum kaç adım yürümüşüm
ileri kaç geri kaç adım
parmaklarım saçlarımın arasında
tırnaklarım etimde ve
köşe başında gördesli üç kadın
gördesli iç kadın kim
kim bu böyle yook yook
kalbi kar sesinden okuyan yook yook

 
gözleri hep giysilerimde
ince yüz hatlarımda bildiklerimde
hayatı zor ediyorum
kökleri havalandınyor bardakları diziyorum
dizi dizi dizilmişler
şu telaşlı terzi şu çırak şu kalfa
köy yolu tutulmuş
akpınar' da bir kadın aşka yardım ve yataklıktan
ömre avuç açan elleriyle divane
atları içeriye aldım

          kanıtları rivayetleri
          evin hayatından çekilmiş her arzuda
          kusura bulanmış
          bir kalp var

(Üç Nokta, Nisan-Haziran 2006)