ÖLE YAZMAK YAHUT YAZ BANA İYİLİK

           (Demirşah için, Umut için, zalim iyilik için)

"hay" dan geldim
Temmuzu biraz geçince
acunak ve gölge gibi şeyler
vardı. ip gibiydi başkent
her gün bir sokağı düğümleniyordu
ben kederle tek tek çözüyordum
derken "Kuşkondu" sokağa kondum 
                   ve Simirnof bitti

o buna iyilik dedi
iyilik iyi olanın işi
beniın işim gözyaşı
ve kahkaha arasında
bir fazlalık olmak
ölseydim ölümüm
bir başkasının geçmişini silerdi
ölmedim bile bile
zalimdim
                  sonra Calvados bitti
çılgın bir geleceğin
luzlı cesedi olmak için
ölmek gerekmiyordu
hem de unutan, hem de susan
hem de şişen ..
bana ait değildi nefes
zamanın alnına gizlı saatleri çizen
muhteşem belirsızlik
yahut üzgün diye anılan 
                    ve Tekila bitti

o beni duacı
beni bükülmüş
beni borçlu kıldı
yanan neydi bu cehennemde?
günahın başkentinde
neden tek başına yürür gölge?
hoş gelrnişlerim neredeydi benim
anladım
dönüp oradan "hu"ya gittim
                     bütün olasılıkları içtim

şiir ülkesi / 36