UTANÇ VE SALDIRI

"geniş zamanlar umuyordunuz... "

gün savuruyor çiçek tozlarını akşama

olmuyar esirgenmiş bir duygunun vakti
arzuların sabrıru denerken karanlıkta

duyulmuyar perdenin ve çarşafın hışırtlsı
akşamı zehreden müzik ve gürültü:
üst üste biniyar yalnızlık görüntüsü

adanmış zamanlar: erken ve geç sessizlikler
soyulmuyar kabuğu gecenin, koruyor kendini
toza bulanmış geçmiş ve gelecekler
yıkıyor kirli bir suyla soğumuş cesedini

utanç ve saldırı, aşk ve tekbaşınalık,
hiçbir şeye vakti yok boşluktaki okun
bir hiçtir geniş zamanlardan kalan
sakıncalı susuş bu, sakıncalı kahkaha
nerden döneceği belli olmuyor aşkın

çiçek tozları savuruyar günü akşama

Üçnokta, Ocak-Şubat-Mart 2004