SOLUK

ürpertisi alışagelmiş kaba bir serinlik takılıyor yosuna
denizdeyiz ve benim saçlarım siyah, seninkiler de Öyle
onları yıkıyorum tel tel ovuşturarak zamanın kÖpüklerinde
saçlarım kavuşuyor saçlarına...  ah hayat!
ah şampuan reklamı gibiyiz! bu nasıl endam
ah! oradaki ruhlara dosdoğru akan kıvamlı katran
ah karu denizde yaşamış böceklerin, ah o narin kabuklar!
ancak birlikte ağlayabiliriz - yüzümüzün suya bakan yarısından
yoksa elimizden gelen bu ve tınısına taptığımız marimba ve yaz
önümüzden balıklar geçiyor, saçların halen siyah
pullarını boyuyorum düşsel bir kırmızıya, sen siyah
ancak birlikte ağlayabiliriz suyun koynuna
ve soluyabiliriz beraber bu düşün girdabında
sonlanacak bir yer bulana kadar sığ su uykusuna
su bitecek, saçlarını geceye batırdığında
bitmemiş bir kadın olarak kalacaksın her şeyin ortasında

Mor Taka, Güz 2005