MAHVEDİCİ MELEK

1. Modern Beyrut Masalı Bölümü
 
IX.
 
İndim gökçek atımdan, altımdan
kayıp giden bir eksenin
bulunmaz yokluğuyla.
Ve "Adel" dedim, sendeleyerek;
"Sileceğim bu ölümcül buğuyu yüzündenç
Yelkenlerini hep mezbahalık
düşlere doğru çeviren
bu rüzgarı dindireceğim!
devireceğim, yurtsuzluğunun
bulanık suyuyla
yalpalayan teknelerini de.
Tut elimden!"
 
Tuttu elimden Adel
Gökyüzü tuttu kendini.
Ve onunla birlikte, aramıza bırakılmış
buğulu bir gülün boynunu vurarak inen;
dosdoğru kalbe inen iri damlalar.
Bir ametist yılgınlığı
her şeyden önce.
Ve safirden gözleriyle
yüzüme baktığı o an
dağılıp gitmişti çoktan
sönmüş bir yangını
içime tutan rüzgar...
 

Mahvedici Melek adlı kitaptan, sayfa 26-27, 2007