NE KADAR ÇOK ÖZLEDİK EDİP CANSEVER'İ

Yeşil bir elma, gökdelenler, evler
ve hatta ayakları kırık bir sandalye
kendi ağırlığı içinde sonsuz bir yolculukta
Bu yoculuk olmasa, zaman da olmayacak
 
Bir park bulutların içinden geçip gidiyor.
içinde bir kaç aile,
                          bir düzine kuş.
 
Odanın ortasında bir masa.
Masa da masaymış ha!
Edip Cansever'in şiirinden kaçırılmış.
Bana kalırsa
                    masa, masa değil
annesi tarafından cezalandırılmış
bir çocuk -hiç süt içmemiştir mutlak-
Cezası bitse     
                                    ne masa kalacak ortada
                                            ne çocuk
 
Koskoca oda
            ben diyeyim bir düzine
siz deyin üç
            kuş olup uçup gidecek...
...ve ne çok özledik
            Edip Cansever'i
feci bir şekilde anlaşılacak.
 

Akademi Gökyüzü, Eylül 2007