TANIK

upuzun bir şiir çıkar bu ayrılıktan

bazı şairler bazı şiirlerini
okunmasın diye yazarlar
üstlerinde kederin yükü kalmasın
diye, yakar bazı şiirler şairlerini

hayat tasfiye eder bazı aşkları
adamların içini boşaltmak için
adamların kanını acıtmak için
yollar terk eder bazı aşkları
özlemenin rengine alışsın diye geçmiş günler

üzümler şişede kararır, şarap derler
günün renginden demlenmiştir kokusu
üstünde sarhoşluğu kalmasın diye acının
bazı acılar defneder kadınlarını
belki hüznün hırkası
omuzlarında eskimesin diyedir onların
bu böyle diyedir üstümüze serpilen tüm siyah güller

artık upuzun bir ayrılık çıkar bu şiirden

şairler üzülsün diyedir
yoksulluğuna evlerin ve anıların

bu orta halli ve esmer şiir
bütün bunlara tanıklık etmek içindir.

(Gösteri 257 /  Mart 2004)