ÇÖZÜLME

Arkada bırakırken suskun anneleri
Yürürken o sonsuz boşlukta

Yazgıya tükürerek yol boylarında
Elleri yakasında maceracı Enver'in
Koskoca bir kale yerle bir olurken
Sana taş olarak savrulmak düştü.

Hücrelerimde onyılların kederi

Sözcüklerimde gülüşümde hüznümde
Emre'nin ellerinde, Cem'in yüreğinde
Her köprüde eski bir sevgili varmış gibi
Hâlâ yüzüm kızarır, yüreğim titremede

Hücrelerimde yüzyılların kederi

Issızlığın en karanlık yerinde
Zamanın acıyla yoğrulduğu
Bunaltılı, bu bitmeyen günde
Dağlarca ötede atalarım
Toprak altında koyun koyuna...

Hücrelerimde binyılların kederi

Yollara düşülmüştü bir ilkyaz günü
Tek tek biçilerek göğekinler gibi
Tarihin yedi diyarda duyulan sesi
Duyulmaz olmuştur şimdi

Hücrelerimde sonsuz yılın kederi

Binlercesini kardan heykele döndüren
Çekmiştir ipini kendi eliyle
Bir yanım Moskova zindanlarında
Bir yanım yerde kanlar içinde

Şimdiyse dünyanın bütün kıyılarında
Gizli bir sürgünü yaşıyor gibi...

Şiiri Özlüyorum 15 / Mart-Nisan