YETİM DÜNYA
boz toprakta karayas
sayılar utançlarda
yitik canlar
sığmaz hiç bir hesaba
ağaç çiçek börtü böcek
uğursuz zamanlarda
sönmüş onca ocaklar
ne yemen ne sarıkamış
hangi ağıda dökülür acısı
dili kesilmiş doğanın
her solukta bin bir kargış
üstümüze ölüm kusar
ilenci boz toprağın
yüreğim çırılçıplak
dikenler yediveren
anlıyorsam bu toprağı
bil ki sensizliğimden
*
yağmur yağmaz
ağıt ağlar
çalınmış toprağına
gözyaşları
betonlarda sürünür
deniz ana
toprak ana
yavrularını kaptırdı
aklından zorlu insana
yırtılmış donu gömleği
evrendeşlerine mahçup
boynu bükük gezer dünya
(22 NİSAN DÜNYA GÜNÜ)
