GÖÇEBE GÜNAHLAR
O tempora! O mores!
uzun suların içinden geçen uzak bulutlar
sessizliğin bütün görkemiyle bÜyÜyen ışık
sayrı dÜşüncelerin ölümcÜl yanılgılarınca
bir gökyÜzünün varlığı ya da yokluğu içre
tek boyutlu gövdelerle sevişirken insanlık
göçebe günahların karaya vurduğu sabahlara dek
renklerin sınırlarından dışarı bir uçurum
kokuların kürelerinde dolaşan billÜr bÜyü
sislere sarıldığı yer, o amansız yok oluşun
dünya için bir anlam, ve bir tansık
insan için bir yazgı, ve bir tansık
insan için bir çile, ve bir tansık
insan için bir insan, ve bir tansık
