DÜŞ

                Yasemin’e; o saf inanca

Balkonları kapadık pencereleri
kışa bir solukluk zaman bıraktık
essin diye ev içlerinde unutulmasın
yüzündeki yazdan kalma güneş
                aşktan, sabırla yontulmuş tasadan

Unutma ipek yırtılacak, suya karışacak
buz, ağaç ormana koşacak hızla çocuk
unutuşa hevesli kuşikindi uykuları
çabucak bahar, yazdı boy attı sokaklar
                dur duraksız kanatlarında yine kan.

(Islık, Sayı: 14)