ELİBOŞ ŞİİR

kim, kimden
eli boş
döndüyse
sen!...

gurur yüklü balkonlarda
upuzun dizeler okudum
senden, kalan
küçümen bir yürüyüş geriye

ırmak ile ten aynı yatakta
soyundukça, bir şiire dönüştü
dünya, dolup taştı
bak!.. hala ıssız
hala soğuk yattığın yerler

kırkından sonra şiir tuttu elim
bu yüzden hiçbir şair tınmayacak
beni, hiçbir şiir almayacak yanına bile
sin!..