metafor

yüzüm
gözyaşımı da çürüttün ya...

lafım yok asilliğe
kaykılmış uyur dizi başımda
kafam şiddet batağı içi anafor!
yılanlar büyür karasaçımda

sövgüm yok asilliğe
çöpçüler neden kokar -hainler!
sırtımda teneşir hayal et geber
çok küçül gözümde

ruhum yok asilliğe
kaçırılmış uykularımı tut
şehre çıkalım elimi al elini ver
geceleri hortlarken vapurlar
hayaletim korkar sen korkar -etimi ver

ufkum yok asilliğe
suç ben miyim nerdeyim?
bahçede katmer bina üstü bina
etimi al gönlümü denize sal
sırılsıklam havuz! boğuluyoruz

ömrüm yok asilliğe
küfrümde paye paşalar
atık orospular kokutur halkı
krallar benden korkar
memeleri kan zehirler ya
sarayları göz süzer
krallar adam vurdurur çöpçüye
ne kadar yakışır cinayete ne kadar

kanım yok asilliğe
aklımı çelemezsin ortaya bırak
düş geçer düşe kaka -kalka düşe
ke(n)dilerim örgütlü süt içer
çatılarım sevişir bilir misin?
ne kadar yakışır ne kadar aynaya

gözyaşımı da çürüttüm ya...

eşeysiz Rodin - 2006