Gece Üzerimde Gecerken

Geceleri
bir hayvan postuna bürünüyorum
gece coğrafyasını dinsiz şamanı
aklımda bir tek dua
sözleri ezelden

oysa her ev bir otel odası
içinde yalnıza hesap sorulan
yalnız ölmek
yalnız içmek
yalnız sevişmek
adını bilmediğim şehirler
adını bildiğim insanadaları

elimde asam
plastik yüzümde taşıyorum vebaları
şehvetim kendi tenimde açıyor
şimşek gibi birden parlak acımasız
nedensiz
kaderim yağmurda ağlamakmış
diye düşüyorum biletlere
okuyan var mı bilinmez
güneşe bakıyorum sabahları
binbir umut yüzümde
geceden kalan hiçbirşey
kalmıyor
köşede eski kitapların
arasına istifleniyor
akşam
alınmak üzere

sokaklarda
cüce gibi dolanıyorum
elimde ne asa ne bişey
ne kaderim puslu ne güneş yakıcı
ne tezat var insanların yüzünde
ne ışık
nerde benim evliyam
nerde pullarım ve denizim
ağım
kendi tuzağıma ne çabuk düşüyorum
benlik bir pazar yeri
ucuzcular tarafında benim evim
pazarın en şaşaalı yeri

sizin eviniz
de
otel odası
gibi mi?
müşterileri gölgeli

geceyi sevmekle başladı
herşey
sahipsizdim
ve sahiplendim geceyle
kuşları yoktur odamın
ölü hepsi
yeteneksiz
bir şairin
son sözleri.