Uzak 06

sesin de anısı olur; gördüm, sustum
aşk vardı bizim karanlığımızda
gülümseyecekti de belki gündüz yüzüyle
bilseydik bizden önce türkü söylediğini suyun

sevincimizi biçen ilk terzimizdi su
mezar ve ülke, iki sınırsız kumaştı bize
ölümü sevdik, evler kurduk dünyaya kilden
`can verirsin` dedi tanrılar `öbür dünyada`
ölünce bakarsan ağaca, ağaçtaki elmaya

`tanrım` dedim, saflığıyla ilk hecenin
hangi zamanı boyar, senin rengin
unutmuşsun sözcüğü, öğütülmüş ilk sözcük
işittim, susmuş; imgenin ritmiyle büyü
konuşur dedim gökyüzü, bitince şairin işi
seviyorum olimposu, gel bizim mahalleye.