Hat

Bakış çiçeği, zamansız gece
Rüzgâr sözler! Gömülerin yatağı
Gecenin örtüsünü açar ay
Kuşkuyla yanar yüzünün yolları
Gözlerinden düşer şelaleler
                                        Söylensin…

Ey beklenmedik basamak, serilmiş tüyler
Tozlarla örtülü aynanın adı sözdü
Anda bakıp şair kırardı kendini
Ey tutun aklın göçkuşlarını!...
Şüphe çığlıkları uzak hem kıyı
Düşerdi… bir dağ başka bir dağa
Ne kadar yakınsa o kadar
Yükleseniz gözlerimi bitmez
                                          Gözlerinizle

Ey bu şiirin şairi!... Zaman neresi?
Kimdir Osman Hakan?
Durağı kalbim olan kimdi?...
Hangi Zaman içindeydim?
Hangi hayâl uğraktı bana?...
Perde içindeydi Gülyabani, herşey…
Perdeyi kaldır da görün!
Çöz düğümü! Ölüm sözleri
Hiçlik uğultuları saçsın
                                   Sorulsun?...
(Göç ve Ölüm Şarkıları’ndan)