KUR’A

 

Karayel!.. Çıkar önüne...
Birden, fırtına olur. Et, kırılır.

Hem ateş, hem su, bedenim
Ağır gemiye, denize hafif...

Dip ambarlarda uyuyan her şey
Korku, feryat yüklü... Kalbim
Benden habersiz, üç gün üç gece
Yel, fırtına, dalgalar üzerinde, üzgün
Başım yosun, ellerim suyla sarılı
Sanki, dün, bir balığın karnında
Hem gece, hem gündüz, uyumuş gibi
Ardında, birbirine kapalı, iki dünya
Dağlar denizlere, denizler dağlara, sürgün

Karayel!.. Çıkar önüne...
Birden, fırtına olur. Et, kırılır.

Hem ateş, hem su, eksildikçe
Bedenim, ağır dehre, şehre hafif

Uyku, kustu beni. Yatıştı deniz
Kalbim, her gece, benden habersiz
Kalkıp gitti, o büyük şehre...
Yol aldı... Kıyıları belirsiz, bir acı
Yel, fırtına, dalgalar üzerinde, üzgün
Hem gece, hem gündüz, uyumuş gibi
Ne varsa ardımda, ateş ve suyla örülü
Çocuklar!.. Acıtacak kadar güzel...

Karayel!.. Çıkar önüne birden...

(Varlık, Sayı: 1140)