EKSİ SÜLEYMAN

benim belkıs ben örümceğin    
kumla konuştuğu lisan   
ses heybesini şeylere boşaltıp   
yüzün uçabilecek yüksekliğini   
bağışlayan serçeye  
şarabın al kabilesi ve  
bir şan değmemiş  dudağı ekmeğin  
seherin bu kaçıncı emri   
bu böğürtlenin  
bu kanın kekeme skeci   

benim belkıs    
ben su sâzendesi  nisan  
kim  
eye gibi sürter içini kesemedikçe geceye   
kim   
iliğinde müzevir bir gök için   
tasvir akrepleri için  
kelime için    
söz için   
yakamozu güvey veren bilmeceye     

benim belkıs   
ben geyik endişesi ben av  
unutuşun bastonu  
ökçeleri rüzgârdan yontulan sav     

benim belkıs  
ben kendimi yağmura  
“çöl intihar etmez” hükmüne delil   
diye asan    kapındayız ben ve mağara   
yani kuşlar işaretin tekerlekleri   
yani kavlimizin zenaati mutlak bora   

sen beni kılıcı kör beyazlık san    
benim belkıs   
ben olmayan süleyman 

(Öç Terimleri’nden)