BİR İNTİHAR DEĞİL BU

Türker’e

Salıverip ceketimdeki mor işlemeli kartalı
karışıveriyorum dibine karanlığın
her yanım yanık karası üşüyorum
yıldızlara bakarak  bulabilir izimi abim.
Yatılı okulun kitaplığından bir fotoğraf
tel gözlüklü gül kurusu yüzümde
yağmurlu havaların uykusuzluğu.
Fotoğrafımdan öp beni anne
ceplerimdeki kuş yuvalarına kızma
okul bahçesinden topladığım eylül yapraklarına
tarihten ve vatandaşlık bilgisinden sınıfta kalışıma.
Bir intihar değil bu baba aldırma
sen o filmi anlat bana
bisikleti çalınır babayla oğulun sonra...

Kayalıklara ulaşana dek
ardımdakileri oyala sevgilim
sular altından göndereceğim boynuna
orta ikiden ölerek ayrılan* çocuğun son öpüşünü.

Beni mor kefene sarıp
imparatorluk kültürüyle gömsünler
en büyük ortodoks ece ayhan
okusun son duayı devlet ve tabiattan.
                       
*Ece Ayhan

Fayton Dergisi, Sayı:6